Takviminin yaprağı düşerken her gün yere
Artık bir yolculuğun var, o sonsuz kadere
Sanma kendini güçlü, neyin varsa alınır
Semaya açtığın eller, bembeyaz kefene sarılır
Bitmiştir her şey , anıların abidendir senin
Toplanır herkes, bu son vefa, son vedandır senin
Adeta seslenirsin oradan, siz beni öldü bilin;
Elveda derken dünyadan, o büyük merhaba benim
İsmail Bülent KARAYEL