Takviminin yaprağı düşerken her gün yere

Artık bir yolculuğun var, o sonsuz kadere

Sanma kendini güçlü, neyin varsa alınır

Semaya açtığın eller, bembeyaz kefene sarılır

Bitmiştir her şey , anıların abidendir senin

Toplanır herkes, bu son vefa, son vedandır senin

Adeta seslenirsin oradan, siz beni öldü bilin;

Elveda derken dünyadan, o büyük merhaba benim

İsmail Bülent KARAYEL